SMUTNA STRONA :(
STRONA POSWIECONA S.P. MATEUSZOWI !






Kochać to pragnąć, by kochana przez nas osoba żyła zawsze i by zawsze była z nami. Największym cierpieniem dla kogoś, kto kocha, jest rozstanie z ukochaną osobą. Gdy rozstanie to jest jedynie chwilowe, wtedy przeżywamy bolesną tęsknotę. Gdy rozstanie to jest ostateczne w perspektywie doczesności, wtedy przeżywamy żałobę, która jest czymś o wiele bardziej bolesnym niż najboleśniejsza nawet tęsknota.



Najbardziej niedojrzałym sposobem radzenia sobie z żałobą w obliczu śmierci kogoś bliskiego jest ucieczka od bólu, negowanie straty, udawanie, że nic się nie stało.Nie można pokonać smutku i żałoby, nie mierząc się z bólem i nie przeżywając intensywnego cierpienia, związanego z doczesną utratą kochanej osoby. Śmierć powinna być cudownym zwieńczeniem wspaniałego życia, a najczęściej jest jednak tak, że kiedy przychodzi nam umierać przypominają nam się wszytkie te sprawy, odkładane ciągle na później i w końcu nigdy nie załatwione.




Może gdybyśmy znali dokładniej datę naszej śmierci, lepiej wykorzystywalibyśmy dany nam czas. Dopóki tego nie wiemy, odkładamy ważne nieraz sprawy na potem, nie mając pojęcia, że może już nie będzie żadnego "potem". Ktoś, kiedyś powiedział, że należy korzystać z każdego dnia, jakby był naszym ostatnim. Nie jest to jednak łatwe, kiedy jest się młodym człowiekiem. Wydaje nam się, że jeszcze tyle czasu przed nami.


To właśnie Śmierć, o żalu, ludziom żyć pozwala,
To cel każdego życia, jedyna podpora, Co jak eliksir dźwiga nas wzwyż i upaja I daje nam odwagę kroczyć do wieczora.

Skroś burzę i wichurę, i boleść, i nędzę To błysk jasny nadziei w naszej czarnej doli, To jest słynna gospoda zapisana w księdze, Gdzie każdy może spocząć, jeść i pić do woli.

To Anioł, który trzyma w swych dłoniach magicznych Nasz sen i dar jedyny marzeń ekstatycznych, Który mości nędzarzom aksamitne łoża.

To jest mistyczny spichlerz, odpust ostateczny, To jest sakwa biedaka, jego schron odwieczny, Brama otwarta w niebios błękitne przestworza.